passie pensioneert nooit

Wat is mijn grootste passie in mijn werk? De grootste passie is het creëren zelf, de weg ernaar toe met het eindresultaat als beloning. Soms gaat het alsof je over een net geasfalteerde weg rijdt; soepel en zonder noemenswaardige obstakels, andere keren is het een weg met keien en hobbels. Maar elke keer weer heeft het proces en het schilderij mij wat gebracht.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Ultiem geluk zit in kleine dingen en vaak word je er zomaar door verrast. Een wandeling door een prachtig zonverlicht bos, een liefdevolle omarming, je hond die je laat lachen, samenzijn met de mensen die je liefhebt. Maar vooral iets betekenen voor een ander. Of dit nu is door middel van mijn schilderijen of gewoon door iets voor iemand te doen. Ultiem geluk is niet iets dat constant is, het overkomt je en in die momenten word je er helemaal door vervuld. Prachtig is dat.

Wat is mijn grootste angst? Ik denk het verliezen van mijn zintuigen. Die zijn zó belangrijk voor mij, dat ik niet zou weten hoe ik met het verlies ervan zou moeten omgaan. Gelukkig sta ik hier niet te vaak bij stil.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? De zelfstandigheid, de rust en het proces van creëren. Je eigen wereld mogen scheppen.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Ik ben ontzettend eigenwijs.

Wat is mijn grootste valkuil? Ik zeg te gauw ‘ja’, waarna ik soms achteraf spijt heb. Ik laat me gauw voor het karretje spannen.

Wanneer zou ik liegen? Geen idee. Waarom zou je überhaupt liegen?

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste? Margaret Bowland, Bruno di Maio, Michael Parkes, Steven Kenny, David Bowers

Waar houd ik het minst van aan mijn werk? De voorbereidingen die vooraf gaan aan het schilderproces kunnen soms veel tijd vergen. En ook het opbouwen van een expositie vind ik niet altijd leuk omdat het gewoon hard werken is; inpakken van je schilderijen, naar de locatie rijden, uitpakken van je schilderijen, ophangen etc. Uiteindelijk is het natuurlijk wel weer heel leuk om te zien wanneer het werk mooi gepresenteerd is en dan wordt het harde werken beloond.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? Tijdens een internationale expositie in Denemarken. Samen met werk van andere internationale kunstenaars hing ik met mijn werk in een prachtig kasteel. De sfeer was super, het werk hing er prachtig en het contact onderling was inspirerend; echt een periode waar ik met heel veel warmte en plezier op terugkijk.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Als je werkelijk je passie ‘leeft’ dan zit daar geen tijd aan verbonden. Het is wat je bent en je kan niet anders. Het is als ademen, daar stop je ook niet mee na je 65ste. Ik hoop dat het mij gegeven is dat mijn handen en ogen tot op hoge leeftijd goed blijven zodat ik kan blijven schilderen.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Vaak voel ik een bepaalde onzekerheid, het niet goed genoeg zijn, en het altijd nog beter willen doen. Dat kan soms in de weg staan. Met de jaren kan ik dit gelukkig wel beter loslaten.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Ik ben het meest trots op de projecten die ik onder Tweekunst heb gedaan. Samen met mijn tweelingbroer en componist Eugène Later hebben wij zowel schilderijen met bijbehorende muziekstukken in nauwe samenwerking laten ontstaan waardoor je kan zeggen dat het één niet zonder het ander had bestaan. En dan te mogen ervaren wat het de mensen brengt is onbetaalbaar.

Tweekunst in uitgave kunstboek Imaginaire
Datum: najaar 2008